Yoğun Bakım Ünitesinde Nozokomiyal Enfeksiyonlar ve Antimikrobiyal Direnç Profillerinin Değerlendirilmesi: Dokuz Yıllık Deneyim
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Özgün Araştırma
CİLT: 8 SAYI: 4
P: 330 - 337
Ekim 2020

Yoğun Bakım Ünitesinde Nozokomiyal Enfeksiyonlar ve Antimikrobiyal Direnç Profillerinin Değerlendirilmesi: Dokuz Yıllık Deneyim

Bezmialem Science 2020;8(4):330-337
1. University of Health Sciences Turkey, Antalya Training and Research Hospital, Clinic of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, Antalya, Turkey
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 28.06.2019
Kabul Tarihi: 05.11.2019
Yayın Tarihi: 30.10.2020
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, hastanemiz erişkin yoğun bakım ünitelerinde gelişen hastane enfeksiyonlarını ve etken mikroorganizmaları tanımlamak, ve ayrıca dokuz yıllık süreçte antimikrobiyal direnç profillerindeki değişimi araştırmaktır.

Yöntemler:

01 Ocak 2010-31 Aralık 2018 tarihleri arasında erişkin yoğun bakım ünitelerinde yatan 29318 hastanın enfeksiyon kontrol komitesi sürveyans verileri retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular:

Hastanemiz erişkin yoğun bakım ünitelerinde toplam 29318 hasta takip edildi, bunların 2593’ünde (%8,8) nozokomiyal enfeksiyon gelişti. En sık görülen hastane enfeksiyonları sırası ile ventilatör ilişkili pnömoni (%34,1), kateter ilişkili üriner sistem enfeksiyonu (%21,8), primer bakteremi (%17,1), santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu (%14,7) ve pnömoni (%8,5) idi. Nozokomiyal enfeksiyon etkeni olarak en sık gram negatif bakteriler (%72,9; 2056/2822) izole edildi. Nozokomiyal enfeksiyonlardan sorumlu olan gram negatif bakterilerde karbapenem direncinin 2010 yılında %33 iken 2018 yılında %75’e ulaştığı saptandı. Kolistin direncinin ise 2018 yılında Klebsiella spp. suşlarında %34’e kadar ulaştığı tespit edildi.

Sonuç: Yoğun bakım ünitelerinde gelişen nozokomiyal enfeksiyonlar tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de önemli bir sorundur. Artan antibiyotik direnci ile enfeksiyonların tedavisi giderek zorlaşmaktadır. Bu nedenle; her merkezin kendi etken dağılımı ve antibiyotik duyarlılıklarını takip etmesi, empirik tedavide yoğun bakım ünitesinin florasına uygun antibiyotik seçilmesi ve geniş spektrumlu antibiyotiklerin yaygın kullanımının kısıtlanması gereklidir.

Anahtar Kelimeler:
Antibiyotik direnci, hastane enfeksiyonları, yoğun bakım