ÖZET

Amaç:

Çalışmanın amacı bilateral simetrik proprioseptif nöromüsküler fasilitasyon (PNF) paternlerinin üst ekstremite kas kuvvetinin artırılmasında fizyoterapist tarafından uygulanan programlara karşı elastik dirençli bant (EDB) ile uygulanan kombinasyonunun karşılaştırılmasıdır.

Yöntemler:

Katılımcılar randomize olarak iki gruba ayrıldı (PNF, elastik dirençli bant). Kuvvetlendirme egzersizleri her iki gruptaki katılımcılara 6 hafta boyunca haftada 3 gün uygulandı. Bütün katılımcılar egzersiz programının öncesinde ve sonrasında değerlendirildi. Üst ekstremite çevre ölçümleri ve kavrama kuvvetleri değerlendirildi. Kol ve omuz kuşağının enduransı değerlendirmek için push-up ve dip-strength testleri uygulandı.

Bulgular:

Çalışmaya yaşları 20 ile 25 arasında değişen (PNF grubu: x̄ ± standart sapma (SS) =21,80±1,05 yıl; EDB grubu: x̄ ± SS =21,40±1,66 yıl] 40 birey dahil edildi. Egzersiz öncesi ve sonrası karşılaştırmalarda, her iki grupta da iki üst ekstremitesinin kol ve önkol çevre ölçümlerinde egzersiz sonrasında istatistiksel olarak bir artışın olduğunu gösterdi (p<0,05). Grupların karşılaştırmalarında, kol, önkol ve el bileği çevre ölçümlerinde ve push-up ve dip-strength tekrar sayılarında istatistiksel olarak değişiklik olmadığını gösterdi (p>0,05).

Sonuç:

Bu çalışma üst ekstremiteye yönelik kuvvetlendirme ve endurans eğitiminde PNF paternlerinin iki farklı şekilde (elastik dirençli bant ile ve fizyoterapist tarafından manuel olarak) kullanılabileceğini ve birbirlerine üstünlüğü olmadığı gösterdi.