ÖZET

Sonuç:

Albümin periton diyaliz hastalarında malnütrisyon göstergesidir. Malnütrisyon testleri, serum albümin düzeyine ek yardımcı yöntem olarak kullanılabilir. Periton diyaliz hastalarında yağ kitlesi ve yağ oranının artışı antropometrik ölçümlerin yorumunu etkileyebilir.

Bulgular:

Hastaların 11’i kadın, 13’ü erkekti. Ortalama yaş 58,9±12,6 yıl, ortanca diyaliz süresi ise 25 (çeyreklerarası aralık: 14) aydı. Protein oranı; yağ oranı (r=-0,785; p<0,001), triseps deri katman kalınlığı (DKK) (r=-0,641; p<0,001), biseps DKK (r= -0,685; p<0,001), vücut kitle indeksi (VKİ) (r=-0,867; p<0,001) ve orta kol çevresi (r=-0,680; p<0,001) ile negatif koreleydi. Yağ oranı; biseps DKK (r=0,817; p<0,001), VKİ (r=0,780; p<0,001), triseps DKK (r=0,901; p<0,001) ve orta kol çevresi (r=0,558; p=0,005) ile pozitif koreleydi. Albümin, DMS (r=-0,439; p=0,032) ile negatif korele bulundu. DMS ve albümin düzeyinin biyoempedans tekniği ve antropometrik ölçümler ile anlamlı bir korelasyonu saptanmadı.

Yöntemler:

Çalışmaya 24 hasta alındı. Ekstremite ampütasyonu, enfeksiyon, peritonit, aktif malignite ve PD süresinin üç aydan kısa olması dışlanma kriteri sayıldı. Fizik muayene bulguları, laboratuvar verileri ve antropometrik ölçümler kaydedildi. Multi-frekans biyoempendans ile vücut kompoziyon analizi yapıldı. Diyaliz malnütrisyon skoru (DMS) hesaplandı. Farklı parametrelerin birbirleriyle korelasyonu incelendi.

Amaç:

Çalışmada, periton diyalizi (PD) hastalarında protein enerji malnütrisyonu değerlendirmesinde kullanılan yöntemlerin birbiriyle korelasyonunun araştırılması amaçlandı.