ÖZET

Amaç:

Mukosiliyer klirens solunum sisteminin önemli bir defans mekanizmasıdır. Mukosiliyer klirensi belirleyen ana faktörlerden biri solunum epitelinin siliyer aktivitesidir. Nazal sekresyon miktarı son zamanlarda sık kullanılan nazal Schirmer testi ile kolaylıkla belirlenebilmektedir. Bu çalışmanın amacı fasiyal paralizisi olan hastalarda nazal sekresyon miktarını araştırmaktır.

Yöntemler:

Çalışmaya tek taraflı fasiyal paralizisi olan toplam 50 hasta dahil edildi. Hastaların paralizisi olan ve olmayan taraflarına öncelikle göz Schirmer ve daha sonra nazal Schirmer testleri uygulandı. Göz Schirmer test sonuçları 5 dakika sonra ve nazal Schirmer test sonuçları 10 dakika sonra test kağıtlarının ıslanma miktarına göre milimetre cinsinden hesaplandı. Paralizi olan ve olmayan tarafların test sonuçları birbirleriyle karşılaştırıldı.

Bulgular:

Fasiyal paralizi hastalarının paralitik ve paralitik olmayan taraf göz Schirmer değerleri ortalaması sırasıyla 11,14±4,80 ve 19,54±4,01 olarak saptandı. Paralitik ve paralitik olmayan taraf nazal Schirmer değerleri ortalaması sırasıyla 10,92±4,82 ve 20,54±4,31 olarak saptandı. Paralitik taraf göz ve nazal Schirmer değerleri paralitik olmayan tarafa göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulundu (p<0,05). Sağ fasiyal paralizi grubunda, sağ taraf göz ve nazal Schirmer değerleri sol tarafa göre istatiksel anlamlı düşük saptandı (p<0,05). Sol fasiyal paralizi grubunda, sol taraf göz ve nazal Schirmer değerleri sağ tarafa göre istatiksel anlamlı düşük saptandı (p<0,05). Grade 2-3 ile Grade 4-5 fasiyal paraliziye sahip hastaların nazal Schirmer test sonuçlarında istatiksel anlamlı farklılık saptanmadı (p>0,05).

Sonuç:

Bu çalışmada tek taraflı fasiyal paralizisi olan hastaların paralizi tarafında karşı tarafa göre daha düşük nazal sekresyon miktarı tespit edildi. Daha geniş hasta serilerinde azalmış sekresyonun düzelip düzelmediğini ve nazal kuruluğun fasiyal paralizide prognostik önemini ortaya koyacak yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.