ÖZET

Sonuç:

Radyolojik değerlendirmelerin Haglund sendromu üzerindeki etkisi halen tartışılmaktadır. Pek çok çalışma, kalkaneus morfolojisi için tanımlanan ölçümlerin Haglund hastalığı ile ilişkisi olmadığı yönündeki sonuçlarımızı destekler niteliktedir. CPA’daki artışın HS ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Bu, Kalkaneus’un Aşil tendonunu direkt yaralayacak şekilde ekstansiyona gelmesi ve topuk ağrısına neden olmasıyla açıklanabilir.

Bulgular:

Haglund grubunda ortalama CPA, FPA ve LTFMA sırasıyla 23,88±4,6, 58,16±5,7 ve 4,92±1,88, kontrol grubunda ise sırasıyla 21,16±4,81, 59,1±4,3 ve 4,25±2,57 olarak bulundu. Haglund ve kontrol grupları arasındaki CPA farklılıkları istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,021). Haglund grubundaki hastaların GAÖ ve AOFAS skorlarının ortalama değerleri sırasıyla 8,45±1,06 ve 47,4±7,58 idi. Haglund grubundaki hastaların skorları ve radyolojik ölçümleri arasında anlamlı korelasyon bulunamadı.

Yöntemler:

HS nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 31 hasta (Haglund grubu) ve diğer ayak patolojileri için konsültasyonda görülen arka ayak patolojisi olmayan 36 sağlıklı birey (kontrol grubu) çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik verileri sorgulandı ve radyolojik ölçümler olarak; Fowler Philip açısı (FPA), lateral talus-birinci metatarsal açı (LTFMA) ve kalkaneal eğim açısı (CPA) ölçümleri yapıldı. Haglund grubundaki hastaların ayrıca görsel analog ölçeği (GAÖ) ve Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği Derneği (AOFAS) skorları değerlendirildi.

Amaç:

Bu araştırmadaki amacımız normal popülasyonun radyolojik ölçümlerini, Haglund sendromlu (HS) hastalarla karşılaştırmak ve HS hastalarda ölçümsel değişimlerin ağrı ve fonksiyonel skorlar üzerindeki etkisini incelemektir.