ÖZET

İş uğraşı, aktivite ve oküpasyon terimlerinin kullanımı ülkeden ülkeye, zamana ve kültürel yapıya göre değişiklik gösterse de bu terimler ergo-terapide en sık kullanılan terimlerdendir. Çalışmamızın amacı; Türkiye’de iş uğraşı, aktivite ve okupasyon terimlerinin ulusal ve uluslararası literatürdeki kullanım, değişim ve gelişim süreçlerini incelemektir. Huni metodu ile “iş-uğraşı”, “iş ve uğraşı tedavisi”, “aktivite”, “oküpasyon” ve “ergoterapi” anahtar kelimeleri kullanılarak 1970-2018 yılları arasında Web of Science, Scopus, İndex Medicus, Medline, İndeks Kopernicus, Ebsco, Ulakbim Dergi Dizini ve TR DİZİN dizininde yayınlanan ulusal ve uluslararası makalelerin özetleri incelenerek 3467 makaleden oluşan bir veri havuz oluşturuldu. Veri havuzundan dâhil edilme kriterlerine uygun seçilen 219 makale çalışmaya dahil edildi. Elde edilen veriler kaydedil-di. Ulusal ve uluslararası çalışmalarda “İş uğraşı”, “aktivite” ve “oküpasyon” terimlerinin zaman zaman birbirine benzer; zaman zaman ise birbirlerinden farklı anlamlarda kullanıldığı tespit edildi. Gelişim sürecinde kısıtlı kavramsal içeriği olan “iş uğraşı” teriminden uzaklaşılarak “aktivite” ve “oküpasyon” terimlerinin kullanımına doğru bir değişim olduğu gözlendi. Ergoterapi biliminde “iş-uğraşı”, “aktivite” ve “oküpas-yon” terimlerinin kullanımındaki tarihsel gelişim ve değişim ergoterapinin ülkemizdeki gelişimi ile paralel seyretmektedir. Ergoterapi ile ilgili terminoloji çalışmalarının derinleştirilerek devam etmesi gelişen, değişen koşullara ve zamanın ruhuna göre uyumlandırmaların yapılması Türkiye’de ergoterapi paradigmasının alt yapısını güçlendirecek ve gelişimini hızlandıracaktır.