ÖZET

Amaç:

Bu çalışma, sürüş yapan engelli sürücülerin performansındaki çevresel, kişisel ve mesleki faktörleri analiz etmek için planlandı.

Yöntemler:

Çalışmaya ortopedik 20 (grup 2) ve 20 nörolojik özürlü (grup 1) kişi alındı. Değerlendirmeler için Loewenstein Ergoterapi Kognitif Değerlendirme (LOTCA), iz sürme testi, kalk yürü testi ve sıralı ayak basma testi, Craig Hastanesi Çevresel Faktörler Envanteri (CHIEF-SF) ve yarı yapılandırılmış görüşme yöntemleri kullanılmıştır.

Bulgular:

Grup 1’de 10 kadın ve 10 erkeğin yaş ortalaması 33,9±12,05 yıl, 2. grupta 19 erkek ve 1 kadında ortalama yaş 36,5±12,45 yıl olarak bulundu. Grup 1, sürüş yetkinliği için gerekli olan sürüş öncesi test normlarına uymayı başaramamış, diğer yandan olarak 2. grup sürüşe ilişkin yeterli puan almış. Visio-motor organizasyon ve düşünme operasyonları LOTCA’nın alt ölçekleri grup 1’de baz puanlardan anlamlı derecede düşüktü (p<0,05). Her iki grup da CHIEF-SF’de farklı bariyerler belirttiler.

Sonuç:

Çalışmamız, katılımcımız için sürüşün önemli bir aktivite olduğunu göstermiştir. Ancak, rehabilitasyon hizmetlerinin eksikliği ve sürüş için yasalar sürüş katılımını ve dolayısıyla sosyal katılımı etkileyebilir. Engelli bireylerin etkinlik performansını ve katılımını artırmak için sürüş rehabilitasyon hizmetlerinin, toplum sürüş bilincini, kanun koyucu bilincini sağlamak önemlidir.